Συρματόπλεγμα τρυπάει
μεθυσμένες μηχανές
μια φωνή ψέμα κυλάει
σ' ατσαλάκωτες στολές.
Μ' ένα σπίρτο αναμένο
στη γωνιά μου περιμένω
το φιτίλι για ν' ανάψω
τις κουβέντες σου να κάψω.
Άδειος κόσμος
άδειος χάρτης
και δεν ήσουνα
αντάρτης.
Με τα μάτια ξεκλειδώνεις
και με την ψυχή κλειδώνεις
Μάγος ήθελες να γίνεις
μα παλιάτσος καταντάς.
'Εκλεισες με κρύα χάδια
μονοπάτια απ' το χθές
έκλεβες πάλι τα βράδια
όλο ξένες μουσικές.
Ελένη Χατζηπουλίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου